Minke, zoon van een Javaans regent, krijgt als een van de weinige niet-Europeanen toegang tot de hbs. Zijn liefde voor Annelies Mellema, een schoonheid van gemengde afkomst, brengt hem in contact met haar moeder en de apartheidswetten in het koloniale Indië. Door de ogen van Minke, die de pen als wapen leert hanteren, krijgen we inzicht in de Indische maatschappij rond het begin van de twintigste eeuw. Dit boek laat je kijken door de ogen van een inlandse Javaan tijdens de koloniale periode.
Uitgever: De Geus
Birk
Mikael woont met alleen zijn moeder en buurman Karl op een eiland ergens tussen Noorwegen en Schotland. Het isolement waarin hij opgroeit is groot. Birk, de vader van Mikael, is verdwenen. Mikael weet wat er is gebeurd, maar zwijgt daarover. Zijn schuldgevoel en verdriet zijn te groot om de waarheid onder ogen te zien. Mikaels moeder kan de dood van haar man niet accepteren en dringt haar zoon de man-/vaderrol op. In directe, rake zinnen schetst Jaap Robben het beeld van een verveelde jongen, eenzaam op een eiland, gevangen in een dagelijks leven waarin nauwelijks iets gebeurt.
Normale dagen
Lucie is een dramaturge met schrijfambities. Ze is opgevoed door haar grootouders en gaat, als haar opa ziek is, na een lange tijd van afwezigheid terug naar de ouderlijke boerderij. Ze is net begonnen met haar eerste toneelstuk, dat gaat over een Amerikaanse terrorist. Terwijl ze een poging doet deze onbekende Amerikaan te doorgronden, verdwijnt ze langzaam in de concrete wereld van haar zwijgzame grootouders waar het wachten op grootvaders sterven minder belangrijk lijkt te zijn dan het vasthouden aan alledaagse patronen.
Vervoering
In 1912 reist de achttienjarige Ramdew per schip van India naar Suriname. Hij is geronseld om als arbeidskracht op een suikerplantage te werken. De bazen slagen er niet in om de even koppige als charismatische jongeman te breken. Dromen, verhalen, rechtvaardigheidsgevoel en de liefde houden Ramdew op de been. Hij wordt een man met aanzien in de Hindoestaanse gemeenschap, de stamvader van generaties bijzondere mensen die onder alle omstandigheden houvast hebben aan hun dromen en verhalen. Ook, of juist, degenen die naar Nederland vertrekken.
Dagen zonder honger
Laura is negentien jaar en heeft anorexia. In de laatste fase van de ziekte wordt ze opgenomen in het ziekenhuis. Dagen zonder honger vertelt het verhaal van haar ziekenhuisopname, maar vooral van haar ontmoeting met dokter Brunel, de enige die haar lijden begrijpt en weet te behandelen. In de drie maanden die volgen krijgt Laura meer inzicht in zichzelf, in de ziekte, en in de oorzaken ervan, die begraven liggen in haar kindertijd. Beetje bij beetje leert ze de zelfvernietiging te weerstaan en krijgt ze haar lijf en haar leven terug.
Het huis van de moskee
Al achthonderd jaar heeft de familie van Aga Djan een centrale positie in de stad. Als er een radicale stroming onder de ayatollahs ontstaat en Khomeini in Parijs een omwenteling voorbereidt, komt de Iraanse samenleving zoals Aga Djan die kent onder druk te staan. Abdolah over zijn roman: “De westerse wereld krijgt de laatste jaren een eenzijdig beeld van de islam. Maar het agressieve gezicht van de islam is slechts een kant, een gevaarlijke kant weliswaar, maar een beperkte. Met deze roman wil ik de zachte islam laten zien. Het is een samenleving waarin religie en maatschappelijk leven met elkaar verbonden zijn.”
De tolk van Java
Voor een Helmondse schoenmakersdochter, een Indische voormalige oorlogstolk en hun zoon bestaat er geen heden. Alleen een belast verleden. De zoon, Arto Nolan(d), achtervolgt zijn ouders met vragen over de oorlog in Nederlands-Indië, die ook hij als een zware last met zich meedraagt. Alfred Birney laat zien dat in de nadagen van de Tweede Wereldoorlog niets zwart-wit was. Arto is de belichaming van die veelkleurigheid: daar geboren en getogen, een half Chinees half Europees uiterlijk, met een Nederlands-Indisch hart.