`Ik heet August, en ik ga niet beschrijven hoe ik eruitzie. Wat je ook denkt, ik weet bijna zeker dat het erger is’. Auggie Pullman is geboren met een gezichtsafwijking. Hij wil het liefst heel gewoon zijn, maar mensen schrikken als ze hem zien, en ze staren of kijken weg. Als hij op zijn tiende voor het eerst naar een gewone school gaat wordt hij daar ook gemeden en zelfs gepest. Maar er is één meisje dat zich niet door Auggies uiterlijk laat afschrikken.
Uitgever: Querido Kinderboek
Een-nul voor de autisten – niet meer leverbaar
Op de dag dat ze vijftien wordt zit Loes in een psychiatrisch centrum. Veel te vieren is er niet, want je zit in de psychiatrie `omdat er iets in je kop scheef zit en niet omdat je een slechte adem hebt’. In de inrichting voelt Loes zich niet thuis. Ze heeft geen zin in allerlei gesprekken met therapeuten en voelt zich niet verwant aan de andere jongeren. In het jaar dat volgt raakt ze toch gewend aan al die rare types en aan de therapieën. Maar elke keer als het beter met Loes lijkt te gaan gebeurt er iets waardoor ze in paniek raakt. Zal ze ooit op eigen benen kunnen staan?
Miss Dakloos
“Wat als ik hem vermoord had?” schrijft Ama in haar dagboek. Hem, dat is haar stiefvader. Bijna haar hele leven is ze door hem mishandeld en misbruikt. Ten slotte loopt ze weg van huis en doet aangifte. Niet voor zichzelf, maar vooral voor haar jongere zusjes. Zij moeten een beter leven krijgen. Ama wordt opgevangen op een geheim adres, maar ze kan moeilijk wennen. Ze trekt van logeeradres naar logeeradres, tot ze uiteindelijk op straat belandt. Daar is het leven keihard. Lydia Rood schreef dit boek samen met Jojo Matthews, die zelf een tijd dakloos was en Lydia haar bijzondere levensverhaal vertelde.
De gelukvinder
Hamayun leeft met zijn vrijdenkende ouders en broertjes in Afghanistan waar de Taliban een schrikbewind voeren. Hierdoor is het leven van Hamayuns vader in gevaar. Als Hamayun acht jaar is, vlucht de familie. Telkens als hij denkt dat ze ergens kunnen blijven, moeten ze weer verder vluchten. Na een angstige vlucht en vele omzwervingen komen ze aan in Nederland. Hier hoopt hij zijn geluk te vinden, want hier in Nederland mogen ze denken en zeggen wat ze maar willen. Ook hier zijn ze echter niet veilig; zullen ze een verblijfsvergunning krijgen? En waarom duurt het allemaal zo lang?
Hamayun leeft met zijn vrijdenkende ouders en broertjes in Afghanistan waar de Taliban een schrikbewind voeren. Hierdoor is het leven van Hamayuns vader in gevaar. Als Hamayun acht jaar is, vlucht de familie. Telkens als hij denkt dat ze ergens kunnen blijven, moeten ze weer verder vluchten. Na een angstige vlucht en vele omzwervingen komen ze aan in Nederland. Hier hoopt hij zijn geluk te vinden, want hier in Nederland mogen ze denken en zeggen wat ze maar willen. Ook hier zijn ze echter niet veilig; zullen ze een verblijfsvergunning krijgen? En waarom duurt het allemaal zo lang?