Steffies oudste herinnering is dat haar moeder een suikerpot naar haar vaders hoofd gooit. Ze groeit op met haar vader omdat haar moeder in een gesticht zit, waar ze de rest van haar leven zal blijven. Als ze volwassen is sterft haar moeder. Steffie gaat op zoek naar haar verleden en ontkomt er niet aan het verleden van haar moeder onder ogen te zien, en de rol die haar vader en zijzelf daarin hebben gehad. Wolfskwint geeft een onthutsend beeld van de wereld van de psychiatrie in het Nederland van niet eens zo heel lang geleden.
Uitgever: Uitgeverij Querido
Mijn zoon heeft een seksleven en ik lees mijn moeder Roodkapje voor
Heleen houdt van haar man, van haar werk en van haar twee kinderen. Maar als ze bijna vijftig is, beginnen haar hormonen haar parten te spelen. Bovendien krijgt haar moeder, met wie zij altijd een moeizame relatie heeft gehad, een herseninfarct. Heleens leven wordt steeds ingewikkelder.
Moet ze haar moeder in huis nemen? En hoe moet ze haar dochter Lizzy beschermen tegen alle gevaren van het bestaan? Dit boek geeft een intieme blik in het leven van een vrouw in de overgang, met kinderen op de rand van volwassenheid en een moeder die ineens haar onafhankelijkheid verliest.
Agaat
Milla Redelinghuys, een terminale ALS-patiënte, kan op haar sterfbed alleen nog met de ogen spreken. Haar zwarte huishoudster Agaat verzorgt haar; zij is de enige die Milla begrijpt. Terwijl Milla haar zware leven overdenkt in de lege kamer van de stille plaats, leest Agaat Milla’s dagboeken aan haar voor. Zo komt langzaam het tragische verleden aan het licht dat deze vrouwen bindt en uiteendrijft. Als aan het einde duidelijk wordt hoe de vrouwen tegenover elkaar zijn komen te staan, is het moeilijk een kant te kiezen. En precies dát is de ware tragedie.